آن‌که سرشتِ راستین را می‌داند، بی‌سخن می‌گوید؛
و آن‌که بی‌سرشتِ راستین می‌گوید، هیچ نگفته باشد.
و آن‌که درهای هوس را فرو بندد، روزنِ جان را می‌گشاید؛
او، نرم و مهربان، بی‌پیرایه و نمایان می‌شود؛
نورش نرم و نوازشگر، با گیتی یک‌رنگ و فروتن می‌شود.
یک‌رنگیِ ژرف؛
و آن‌گاه دور و نزدیک، فرود و فراز؛
خوار و گرامی؛ همه یک می‌شود؛
و این است:
آرامشِ بی‌کران، والاترین گوهرِ جهان.
*****
Notebook Fifty-Six
One who knows the true nature
speaks without words;
and one who speaks without the true nature
has said nothing at all.
One who shuts the gates of desire
opens the aperture of the soul;
thus becoming gentle and kind,
unadorned and revealed.
His light is soft and caressing,
aligned with the world, humble in being.
Deep unity;
and then,
far and near,
ascent and descent;
low and exalted—
all become one;
and this is:
boundless serenity,
the highest jewel of the world.
Translation by AI